Sa Labas ng Pintuan
Sa labas ng pintuan
Sa labas ng kagalakan
Sa labas ng katinuan
…Pairalin ang kaululan
Ilabas ang hinanakit,
Ang mga pasakit
At paugungin ang tawanan,
Ang kasiyahan.
Nang hindi maalintana ang sa iyo’y nakadagan
Walang pakialam sa bukas;
Ang mahalaga ay ang pagtakas.
Mapait na lunas,
Para sa mapait na dinaranas.
Isa, dalawa, apat
Ano nga ba ang nakasapat?
Ano nga ba ang siyang nakatapat?
Sa damdaming hindi tuluyang malapat
Ang mga multo ng mga asong matatalim ang pangil at namumula ang siyang mga mata
Hanggang kailan pa ba sila kailangang takasan?
Ang isang anghel na makasasalba sa isang pusong naghihingalo
Hanggang kailan pa ba siya sa nangangailan ay iiwas?
-
Nakasasakal na mga posas;
Ako’y iyo ng pawalan
Sakit na walang lunas;
Ako’y iyo man lang tulungan ito’y maibsan.
Aking mga panaghoy ay iyong pakinggan
-
Sunday, February 25, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment