alay sa eskwelahang pinanggalingan.

hayskul.
yun yung panahon ng ligalig.
oo ligalig.
ngunit isang kabalintunaan na
ang ligalig na iyon ay puno ng mga ngiti.
puno ng halakhakan.
puno ng buhay.

maaaring sabihin na iyon ang tag-araw ng aking buhay.
naramdaman ko ang paghahari ko noon.
ako
hari ng daan.
ako
hari ng kabalastugan.
ako
hari ng isang lupon ng mga tao.
ako
hari ng mga presentasyon.

mayabang, maaari.
pero iyan ang palagay ko sa sarili ko noon.

sa isang barkada ako ay kabilang.
noon maging sa ngayon.
kasa-kasama sila naging palaruan ang hayskul.
isang napakalawak at makulay na makulay na palaruan.

oo
siyempre mayroong mga bagyo ring nagdaan.
mga pagsubok.
mga 'kalituhan.'
mga pinagdaanang pasakit.
pero lahat ng iyon tila ba naging matatamis na alaala na...
matatamis sa kaparaanang parte kasi sila ng hayskul.

hindi ko sinasabing ang kolehiyo ay malungkot.
na ito ay nakababalisa.
ang sinasabi ko lamang,
isang alaalang walang makapapantay ang buhat ng hayskul sa akin.

ang apat na taong iyon ang pinakanaramdaman ko na buhay ako.
sa mga pagsubok naramdaman ko ang pagpintig ng aking puso.
sa mga pagtatanghal naramdaman ko ang pagdaloy ng dugo sa bawat parte ng aking katawan.
sa mga samahan at sa mga pinagdaanan ng mga samahang yaon naramdaman ko ang aking paghinga.

marami.
masyadong marami pang mga salita ang nais ko pang ipahayag.
ipahayag dito sa aking alay sa eskwelang pinanggalingan.
subalit gustuhin ko mang isapapel ang mga ito,
hindi maaari.
dahil kahit kailan,
ilang dekada man ang magdaan,
ilang uwak man ang magsiputian,
hindi maisasatitik ang kabuuan ng aking karanasan sa natatangi kong pagdaan sa eskinita ng hayskul.
maaaring labis na at ika nga ay cheezy
ngunit akin pa ring sasabihin
kahit na isang libong salita ay hindi sapat upang lubos na sa inyo'y maipakita
upang lubos na sa inyo'y maipadama
ang kagandahan
ang natatanging karikitan
ng aking mga naging karanasan
sa apat na sulok ng ekwelahang pinanggalingan.

-
sa mga naging kaserbis
sa mga naging kamag-aral
sa mga naging kaibigan at kabarkada
at pati na rin sa aking mga naging titser
salamat
maraming salamat
sa aking puso ay umasa kayong may natatangi kayong espasyo