Sa kaligayahan.

Wag maging masyadong masaya.
-Professor x

Yan ang aking natutunan nang maligaya kaming nagmamadaling maglakad ni professor x (jd) papuntang chem. building upang magpasa ng aming mga lab report; sa gitna ng aming mga tawanan, sa kasamaang palad, ay nahulog ang aking lab report sa daan na siyang nakapagdulot sa akin ng isang matinding bulugso ng damdamin.
Isang malaking pasasalamat na lamang na si Ginoong Humbert ay mapalad na nakita ang aking papel sa daan.
-
Wag masyadong masaya.
Napaisip ako nang narinig ko ang mga katagang ito. Ano ba naman kasi ang masama sa labis na kasiyahan?
Lahat daw ng bagay, ‘pag labis, ay masama.
Totoo ito sa mga karaniwang bagay tulad ng sigarilyo at sopdrinks, ngunit pagdating sa kaligayahan...
Maaari. Puwede rin. Kung sa bagay, sa sobrang kasiyahan ay mayroon tayong mga bagay na nakaliligtaan(tulad ko na lamang nang aking nahulog ang pinakamamahal kong lab report). Mga bagay na tulad na lamang ng katotohanan na sa ating kasiyahan ay maaaring mayroong nasasaktan o kaya naman ay habang tayo ay naghahalakhakan ay maraming tao ang sa panahong iyon ay naghihikahos.
-
Lahat ng tao ay nagtatamasang maging maligaya. Maaaring sabihin na kahit ang mga hayop din ay nangangarap rin nito.
Ang nakakatawa nga lamang, sa paghahabol natin sa pangarap na ito, hindi maiiwasang mayroong mga taong tayo ay masasagasaan at sa pangyayaring ganito ay napalulumbay.
Bakit kaya ganoon ano? May kapalit ang bawat bagay. Wala kang makukuhang libre kahit anong mangyare. Wala ang ika nga nila sa inggles, no strings attached.
Sa kasakitan ng iba, ang kaligayahan mo ay maisasakatuparan. Kadalasan hindi natin ito alam. Kung alam man natin, ating iniiwasan ang katotohanan na ito. Tayo ay nagbubulagbulagan dito. Marahil ito ay dahil sa likas sa sangkatauhan ang pagiging makasarili; ang pag-uuna sa sarili bago ang iba. Nakalulungkot. Isa itong nakalulungkot na katotohan na kahit ang pananampalataya ay hindi tuluyang maialis sa atin.
-
Bakit hindi puwedeng ang lahat ng tao ay maging masaya?

Sapagkat sa pagkakaroon ng mundong puno ng mga taong nakangiti sa kaligayahan na sa kanilang puso ay pumupuno, sa mundong iyon ay hindi na masasabing ang kaligayahan ay may katotohanan; na ang kaligayahan ay totoo.

Mayroon lamang kasiyahan kung mayroong kalungkutan.
Mayroon lamang taong masasaya kung mayroong mga taong malulungkot.
-
Sa aking mga palagay,
Sana lamang ay tuwirang mali ako.